Μας καλεί παγιδευμένος Ευρυσθέας,
σ'ένα γυάλινο κελί του γαλαξία,
να μοιραστεί μαζί μας την αξία,
της αφάνισης του θρύλου της Νεμέας.
Να κυλήσουμε το χάλκινο πιθάρι,
στη διέξοδο της πρώτης ανηφόρας,
βασιλιά μου, άρχοντα μεγάλης χώρας,
Ευρυσθέως κεφαλή έχει τη χάρη.
Στον Ελέου βωμόν ικέτες καθίζοντας,
με βαριά ανάσα ξενικού αέρα,
τύχες ανθρώπων αισίως καθορίζοντας.
Στον Ελέου βωμόν ικέτες καθίζοντας,
τις μαυροφόρες μη κλαίτε την αυγή,
κλάψτε αδέρφια Ηρακλείδων φυγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου