Στις ράγες της ζωής / Κατερίνα Καρυπίδου

Ταξίδεψέ με αγαπημένε μου
σε μελαγχολικό τοπίο του Σεπτέμβρη!
Ράγες η ζωή σε μονοπάτι μονόδρομο
που ολοταχώς μπροστά πάντα κινάει!
Αλήθεια, ποτέ απάντηση δεν μπόρεσα να δώσω…
Αν τον δρόμο που διαβαίνουμε,
την κάθε στιγμή χαράζουμε, ή
αν από τα πριν είναι σημαδεμένος;

Ταξίδεψέ με αγαπημένε μου
ανάμεσα σε αλέες από πανύψηλα δέντρα!
Θεέ! Επιβλητικά όλα πως φαντάζουν!
Θαυμαστά και τα συναισθήματα, θλίψη και χαρά,
καθώς θύμησες ακολουθούν από μακρινές εμπειρίες!
Πάντα πίσω μας γεμάτα τα βαγόνια
με την μεστή γεύση
του απόηχου των πεπραγμένων!

Ταξίδεψέ με αγαπημένε μου…
Ταξίδι σε ατέρμονους φλογισμένους ορίζοντες,
με καρβουνιάρη τον Έρωτα, στην ατμάμαξα
να τροφοδοτεί την φλόγα του Πάθους
στο κατακόκκινο τρένο της ζωής μας
για όπου αυτό μας βγάλει!