Βίρα τις άγκυρες παιδιά
σαλπάρουμε και πάλι
για μέρη που νοστάλγησαν
κάποιοι θαλασσινοί
αποσταμένοι ναυαγοί
σε απόμερο ακρογιάλι
το πέλαγο αγναντεύοντας
γεμάτοι προσμονή.
Φουλάρετε τις μηχανές
κι ο χρόνος δε μας φτάνει
ένα ταξίδι σαν κι αυτό
δεν παίρνει αναβολή
φιλόξενο θα μας δεχτεί
το απάνεμο λιμάνι
η φλογισμένη μας καρδιά
τα στήθια πυρπολεί.
Φέρε το κυάλι δεύτερε
δώσε μου το τιμόνι
να ξανοιχτούμε γρήγορα
σε δρόμους μακρινούς
με τούτο το πλεούμενο
τα κύματα να οργώνει
και τα πουλιά να σκίζουνε
γαλάζιους ουρανούς.
Βίρα τις άγκυρες παιδιά
αντίκρυ στο μουράγιο
μορφές αγαπημένες μας
μαντήλια μας κουνούν
και ψάχνουν μες στα μάτια μας
να πάρουνε κουράγιο
ταμμένες απ’ τη μοίρα τους
πάντα να καρτερούν.
το διαβάσαμε στο εξαίρετο ιστότοπο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου