Σα γλάρος πέτα
ελεύθερα,
λευκός, μέσα στον
ήλιο.
Φως ντύσου απ’
τις ακτίνες του,
και ζεστή την
καρδιά σου ας κρατούν.
Σαν κατεβείς, στα
κύματα
παίξε και
καθρεφτίσου,
πάρε δροσιά απ’
τους αφρούς
στο πέλαγος που
ανθούν.
Μοίραζε την αγάπη
σου,
μικρός να είσαι
ήλιος.
Με καλοσύνη
ζέσταινε
κι’ όσους δε σ’
αγαπούν.
Κάτασπρο πάντα να
κρατάς
το άρμα της ζωής
σου
και οι κύκνοι του
Απόλλωνα,
είθε να τ’
οδηγούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου