ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ

η μέρα σφυγμός κατ’ εξακολούθηση

μνήμη που τρέχει η διπλανή πόρτα

τα χείλη μας λευκή αναπνοή

σφίγγει την αγωνία της πτώσης

εσείς ακούτε;

ο πόθος στα πόδια της μέρας

ο χαμός του χρόνου η δύναμη της

ζωής μας

ζωντανή στο άκαρπο χωρίς νερό

το αποτύπωμα λαγούμι που

δυναμώνει τον κόρφο

δεν το κουνάω ρούπι