ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ (μικρό απόσπασμα) / Κώστας Καρούσος

1ο 

Σκόρπια ώρα.
Ξύλα μπηγμένα σε λιμνοθάλασσα.
Κρύο περονιάζει τη γη των άγριων αμπελιών.
Κρόκος ελαστικός η συνείδηση.

2ο

Στα γρανάζια της έννοιας
ριγμένες φρενιάζουν οι νύχτιες ώρες,
μετρημένες μπουκιές,πόνοι μετεωρίτες,
επιταχυνόμενα χτυπήματα στον κρόταφο της γης.
Ο άνεμος ψηλαφεί την αδελφοσύνη των στίχων.
Βαθαίνει μέσα του η ώρα.

3ο

Ποιοί κρότοι φαρδαίνουν τις νύχτες ;
Αετώματα κατασπαραγμένης σάρκας,
χειραψίες διαδοχής των καιρών.
Βουβές ψυχές χαράζουν τόξα
κάτω στους δρόμους.

4ο

Ώρες που ρέει αργά το αίμα στη παλάμη.
Ποιος να σφυράει μέσ΄τις οξυές ή στα ρόδα,
κοντά στο δάσος, ξεγεννώντας τη θύελλα,
πυροδοτώντας τις κόκκινες ράγιες των στίχων ;

Aπό το βιβλίο ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ 

3η έκδοση-εκδ.΄΄Πάραλος΄΄Αθήνα -2009