Ατενίζοντας τη θάλασσα / Μαίρη Σουρλή

Μεταξένια απεραντοσύνη..
Όμορφα να αφουγκράζεσαι τον παφλασμό..
..αίσθηση αξόδευτου φιλιού.
Θάλασσα απολαυστικού ταξιδιού,
η αγάπη σ’ όλες τις μορφές της
ανοίγει δρόμο στους κύκλους τού καιρού.
Κοχύλια ηλιοβασιλέματος
ενώνονται με λαχτάρας άστρα.
Πνευματικά μαργαριτάρια
καθρεφτίζονται στα μάτια.

Πόσο γνωρίζουν άραγε οι καρδιές
τη γνώση του απείρου βάθους;

Ζυγιάζονται γλάροι
στο γαλάζιο ουρανό.
Μακροβούτι κάνει η ψυχή
στα ορμητικά νερά της αυτογνωσίας.
Μένει στο στόχο της πιστή.
ξεδιπλώνοντας τ’ αναρίθμητα πέταλα της.
Χορεύει στη δική της μελωδία
μυρίζει άρωμα αγάπης,
σκορπάει ενέργεια..
Αποθεώνει της ύπαρξης
το ενδόμυχο όνειρο,
νικάει τον πόνο, το χρόνο.
Η αλήθεια τραβάει μπροστά
ελευθερία, ελπίδας ανακάλυψη,
ανάγκη να κατακτήσεις
και να κατακτηθείς..!

Μαίρη Σουρλή

*Πίνακας του Eugene de Blaas (1912)