Της σιωπής μου οι ώρες κραυγάζουν
λόγια που ποτέ δεν ειπώθηκαν
κι αλήθειες που κλείστηκαν σ’ έναν καθρέφτη.
Της σιωπής μου οι ώρες κραυγάζουν
για όλα αυτά που δεν έζησα
και γι αυτά που φυλάκισα
στης καρδιάς μια γωνίτσα κρυφή.
Της σιωπής μου οι ώρες κραυγάζουν
για ένα όνειρο που έσβησε
για τη βροχή που τα μέσα μου μούσκεψε
για το δάκρυ που μετέωρο απέμεινε
Στων ματιών μου την άκρη.
Της σιωπής μου οι ώρες κραυγάζουν
άραγε ακούει κανείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου