Ο κύριος καθόταν σταυροπόδι .
Περίμενε .
Είχε συντροφιά χαλασμένες αναμνήσεις
και επιθυμίες ληγμένες
Ω , ανέλαβε και τον ρόλο : αναμένων επιβάτης
του τρένου ( της σιωπής ).
Φεβρουάριος ο μήνας .
Λίγο φως
στα πλατώματα του ουρανού .
Κι οι πυγολαμπίδες αργούσαν να φανούν
στις λυγαριές .
Γνώριζε ο κύριος
ότι από ψηλά έρχεται
το πεπρωμένο ,
με χειμώνες σκεπασμένο .
Αναπόδραστο το γεγονός
του τέλους.
Αλλά η ομορφιά ,
κάπως ανεπαίσθητα
ομόρφυνε το ταξίδι της μοίρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου