Ο πόνος της ποίησης

Πόνο θέλει η ποίηση για να τραφεί.

Πόνο, απομόνωση, αλλά και θυμό.

Τι θα ήταν ο Ρίτσος, ο Βρεττάκος,

ο Λειβαδίτης, χωρίς την εξορία

της Γυάρου, της Μακρονήσου,

τ ’ Αη Στράτη;

Πόσο πρόσφερε η δικτατορία στη ποίηση,

μέσα απ’ τα ξερονήσια! 

            

 *

Λ.Κατσιγιάννης 

Απ' τη συλλογή "μικρά κι ελληνικά"