Στον Πατέρα μου / Κάππα Ναταλία

Σου έκλεβα τα τσιγάρα σου τα βράδια που κοιμόσουν.
Το ήξερες;
Τα μεσημέρια φόραγα τις γραβάτες σου
και κοιταζόμουν στον καθρέφτη σου γελώντας.
Έπαιρνα και τη θέση σου στο κρεβάτι
και κοιτούσα τηλεόραση αγκαλιά με κείνο
το μελάτο μαξιλάρι σου που μύριζε
ανάπαυλα και τελευταία ρουφηξιά ημέρας.
Περίμενα με χαρά πότε θα λείπεις
για να κρατώ εγώ την κεντρική του καναπέ ισχύ
και να ν’ δικό μου όλο το πιλοτήριο της δειλινής αναψυχής.
Τώρα,
μ’ όλη την άνεση να ξαπλώνω στους καναπέδες
κρατώντας τις χειριστήριες επιλογές δικές μου
σκέφτομαι τι καλά να ‘μενα από τσιγάρα ένα βράδυ,
και ζωσμένη τη γαλάζια σου ανοχή γραβάτα,
να ‘ρχόμουν να σου κλέψω κάνα δυο…