ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Τα πόδια μου γυμνά στην καυτή αμμουδιά,
βαθιές πατημασιές χαράζουν στην άδεια ψυχή μου!

Τα θαλασσοπούλια, της ζωής μου σημάδια,
εραστές μιας ουτοπικής αναζήτησης.
Χάνομαι στα οργισμένα νερά, αφιλόξενης θάλασσας.
Φονικά απέναντί μου τα βράχια
κι εγώ πασχίζω απεγνωσμένα να πιαστώ στην ελπίδα.
(Ξεβράζομαι στην παραλία, άδειο κουφάρι)!
Στιγμές σιωπής!
Έπειτα ερώτημα απεγνωσμένης απόκρισης.
Εκκωφαντική η παγωμένη ανάσα του τίποτα γύρω,
μέσα μου, παντού…
Στρέφω το βλέμμα μου στον ήλιο.
Εκτυφλωτικός!
Αδύνατο να τον αντικρίσω.
Τούτο όμως το φτερούγισμα των γλάρων,
ξάφνου, διάφανη λευκή οπτασία θαρρείς,
με καλεί ανέλπιδα σε νέο ταξίδι.
Κάτι αδιόρατο, μυστηριακό
διαπερνάει δια μιας την πύλη της καρδιάς μου:
«Πυρπολητής του ήλιου γίνε!».
Στο μεσουράνημά του στήνω καρτέρι,
ανεμοστρόβιλος φονιάς, τώρα εγώ,
να τον πυρπολήσω,
να εκραγεί σε μυριάδες κραυγές,
νέα πνοή να γίνω στο ακτινοβόλο σύμπαν!

Ουρανία Μπούρτζινου
Συγγραφέας - Ποιήτρια

Το ποίημα «Πυρπολητής του ήλιου» απέσπασε το Α΄Βραβείο στον 31ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της «Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών» στο Πνευματικό Κέντρο Αθηναίων – Ιανουάριος 2013