Το μαντήλι / Μαρία Πανούτσου

Τα κατάφερες καλά /με αυτό το χέρι από μάρμαρο/
Πόρτες ολάνοιχτες /κοιτάζουν άσπρα τριαντάφυλλα /μπουμπουκιασμένα
Σ’ ανατολή και δύση ροές και παφλασμοί νερού/ ν’ ανατριχιάζουν τις σκιές
Βέλος στις χούφτες μου/ εργαλείο κρυφό για μοιχούς / στο μισοσκόταδο
Το χάραμα/κράτησε την εξουσία/μέσα στην τσέπη την βελούδινη
Πρώτα δώσε τ’ αμύγδαλα /να ξεδιψάσουν το στέγνωμα στα χείλη/
Και άφησε τους άμαχους να κανονίσουν/ πόλεμο και νεκρούς/
Τα κατάφερες Κύριε μου/ όλοι / στο χώμα/ στο τέλος της θάλασσας
Ότι έμεινε/ είναι μια στην λουρίδα από νάνους /που φρακάρουν ότι ειπώθηκε
Και το μαντήλι του Οθέλλου/ κάτω στο μαξιλάρι/ ξεγλιστρά ύπουλα/βουβά
Θύμηση πριν νυχτώσει/ θύμηση πριν την νύχτα που φτάνει/ θύμηση