*~* Ιχνηλάτης *~*

Πως ζω αυτή την μοναξιά,
μέσα σε πλίθος κόσμου
να στροβιλίζει στο μυαλό,
ζωή, μια ελπίδα δως μου !

Σαν σε απύθμενο κενό
βαδίζω στις σκιές μου
σαν Αγαλμάτων σιωπή,
αντιλαλούν οι Ιαχές μου !

Εντός μου αγέρας ταπεινός
σαν Ιχνηλάτης βγαίνει,
γνωρίζει τα Ίχνη γύρο μου ,
μα απόκριση δεν φέρνει ..

Πόνο σωρεύω διαρκώς ,
από την Απουσία ...
πως η αγάπη να πονά,
θριαμβεύει η απραξία.

Αδημονώ το είναι σου
ομίχλη στην καρδιά μου,
ακούω μες στην μοναξιά
μόνο τα βήματα μου.

Κάτι μου λέει πως έρχεσαι ,
καρδιά της μνημοσύνης
θυμάσαι λόγια λύτρωσης ,
αγάπης και γαλήνης! ! 

* * Nikos D. Stoforos * *