Πιο νύχτα: Ποιητική Συλλογή / Χάρης Μιχαλόπουλος Μανδραγόρας, 2007

Δύο οι γενικές, απανωτές,
 μα καθόλου γενικές κι αόριστες. (Όχι, απόψε τουλάχιστον).
 Να προστεθούν της Ανοίξεως, της Αφίξεως, της Αιτήσεως,
της Παραιτήσεως... Εδώ σταματώ,
καθώς η αφηρημένη μελαγχολία έχει γίνει ήδη/ βέβαιος πόνος
Της Παρασκευής των Χαιρετισμών.

 ΥΓ. Τώρα θυμάμαι: Η ζέστη των κεριών σταματούσε πάντοτε λίγο πριν από τα χείλη σου. Δεν έφτανε.
 Αυτό με τρόμαζε και δεν το συνήθισα ποτέ.