Προσδοκία

Ελαφίνα πατρίδα μας Ελλάδα
Μέσα σου ζουν τα πάντα…
Σ’ ένα βαθύ αγκάλιασμα ελευθερίας
λιάζεσαι σε ρυάκια από φως
κατέχεις της ωραιότητας το μυστικό
λίκνο λαμπρής ιστορίας πολιτισμό!

Πώς σου αιχμαλώτισε ο άνεμος το μυαλό;
Πιάστηκαν τα κέρατά σου στα μνημόνια
πώς θα βάλεις φτερά τώρα στα πόδια;
Κραυγές στις σιωπές κατάφορτες πόνο
οι φωνές που σε κυκλώνουν…
Στην καινούργια μέρα που χαράζει
πρέπει να σηκώσεις κεφάλι!

Μας μιλούν για δικαίωση τα όνειρα
για τα ρόδα χαράς τ’ αγώνα
να βλέπουμε πίσω απ’ τα εμπόδια
τη γραμμή του τόξου
του Εαυτού μας με τον Άλλο
στην οντότητά μας ως κράτος!

Ο κόσμος έχει ανάγκη
να βρει καταφύγιο ασφαλή
να κυριαρχήσει στο φόβο της αβεβαιότητας
να βυθιστεί στην ομορφιά της αλήθειας
να γεμίσουν τα χέρια του ελπίδα
να νιώσει πως συνεχίζεται η ζωή!

Να ριζώσει γερό δέντρο
υπόσχεση ευημερίας στην καρδιά μας
στα μελλούμενα εν αρμονία
να πορευτούν με αξίες τα παιδιά μας!

Μαίρη Σουρλή