Στου δειλινού την
αίσθηση σ' αντάμωσα.
Και σ'έβαλα τ'αλόγου
πισοκαπουλα, σεργιανι
σ'όνειρο για να σε
κάμω Τα χρώματα του
ήλιου ζωγραφιά,
για να λαμπρύνουν το
τοπίο.Και μια τσότρα
γιόμισα κρασί νέκταρ του
έρωτα,να σε ποτίσω
προτού διψάσεις.Η νύχτα
άπλωνε μαγευτικά
τα πέπλα της να μας τυλίξει,
μη της δροσιάς η αύρα
μα παγώσει. Και συ,με
κράταγες σφιχτά,καθώς το
άλογο πετούσε
να μη μου πέσεις,και χαθεί,
του όνειρου η τόση ευτυχία.
αίσθηση σ' αντάμωσα.
Και σ'έβαλα τ'αλόγου
πισοκαπουλα, σεργιανι
σ'όνειρο για να σε
κάμω Τα χρώματα του
ήλιου ζωγραφιά,
για να λαμπρύνουν το
τοπίο.Και μια τσότρα
γιόμισα κρασί νέκταρ του
έρωτα,να σε ποτίσω
προτού διψάσεις.Η νύχτα
άπλωνε μαγευτικά
τα πέπλα της να μας τυλίξει,
μη της δροσιάς η αύρα
μα παγώσει. Και συ,με
κράταγες σφιχτά,καθώς το
άλογο πετούσε
να μη μου πέσεις,και χαθεί,
του όνειρου η τόση ευτυχία.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΑΜΟΙΛΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου