Έλα κοντά μου…

Ο τροχός κυλάει.
Ο τροχός βολιδοσκοπεί.
Ο τροχός γνωρίζει.
Η οδός, άμεσα ανοίγει στην επίκληση
να εισπνεύσουμε
πάθος
από το πάθος
Της φωτιάς η φωνή αναγνωρίζει μία δόνηση
μία ροπή

-στην ροπή της αέναης επιείκειας-

Κι όταν οι μαϊμούδες αυτόν που επικαλούνται τρελό
σπρώξουν βαθύτερα στο άβατο
από την λογική
θα συνθλίψει το αριστερό του χέρι

Έλα κοντά μου…
Κάθισε
To χτύπο της καρδιάς αφουγκράσου
στο άνοιγμα
μουσικό εργαλείο από τον Θεό σου
στον τελευταίο στίχο
του πονήματος

Αναγνωρίζεις πως, χωρίς το χέρι που λαμβάνει
η αναπνοή (μου)
είναι καταδικασμένη να πεθάνει.

Λουκία Πλυτά