Κάποια ανάγκη μυστική, σκεβρώνει όσα θέλω. Και γίνονται οι εμμονές -ατέλειωτοι μουσώνες. Σαν παραπλάνηση μυαλού, αισθήσεων, χρωμάτων, δέσμευσε το διαμάντι σου τις πιο καυτές μου ανάσες. Σε διαδρομές ναρκομανών, κατέφυγε ο Μάρτης. Χωρίς ο ήλιος ν' ακουμπά, στα παιδικά βραχιόλια. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου