Αυτός ο μικρός, έστηνε ένα νέο κόσμο

"Αυτός ο μικρός, έστηνε ένα νέο κόσμο, στα φαγωμένα πατημένα χαρτόκουτα/ έψαχνε γύρω, σκέφτονταν γρήγορα, τοποθετούσε ιδέες, άπλωνε όνειρα/ μετά, με ένα πλατύ χαμόγελο, γιόρταζε την αλλαγή, περήφανα κοιτούσε τα έργα του/ θα μεγαλώσω, έλεγε μέσα του, θα έχω τη δύναμη, για κάτι καλύτερο/ κι έτσι πέρασε ο χρόνος και μεγάλωσε, στους γκρίζους κρόταφους σκάλωσε, κάποιο τσιγάρο/ χτίστης έγινε, ο καλύτερος άνεργος, σε ένα κόσμο που συνέχεια έχτιζε/ μόνο τα βράδια, άπλωνε κάτι παλιά χαρτόκουτα, έτσι από συνήθεια/ για να θυμάται πάλι, τα έργα του, όταν παιδί έστηνε ένα νέο κόσμο". 

Γιάννης Βέλλης