γρήγορα η ώρα πέρασε,μεσάνυχτα κοντεύουν, πάει το φεγγάρι πάει κι η Πούλια βα- σιλέψανε-και μόνο εγώ κείτομαι δω μονάχη κι έρημη ο Έρωτας που βάσανα μοιράζει ο Έρωτας που παραμύθια πλάθει μου άρπαξε την ψυχή μου και την τρά- νταξε ίδια καθώς αγέρας από τα βουνά χυ- μάει μέσα στους δρυς φυσομανώντας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου