Είναι της τέχνης το ζενίθ, η ποίηση του λόγου,
γραφής περιεχόμενο στη λάβα του πολέμου,
νερό βαθύ μα διάφανο μιας κτίσης παραλόγου,
ιδανικό κι αισθητική στον πήγασο τ’ ανέμου.
Σαν αποδοκιμάζεται στης Σταύρωσης το χάος,
ανθίζει και καρποφορεί στον άνισον αγώνα.
Κι ακροβατεί στα μέγιστα της πλάσης αενάως,
του Πάνα περιδίνηση πάνω στον Ελικώνα.
Είναι το ποίημα μήνυμα ζωής μέσα στο χρόνο,
στην άνυδρή μας έρημο Χερουβικόν ανάμα.
Είναι της λύπης πυρετός που σβήνει μες στον πόνο,
αλήθεια και παραίσθηση και Σεραφείμ και Τάμα.
Είναι μορφή και λάβωμα σε Συμπληγάδων ύψη,
στον άνθρωπο απευθύνεται με της ψυχής το γνέμα,
αγνότητα κι αμάρτημα που πάει ν’ ανανήψει,
με της καρδιάς του ποιητή το πυρωμένον αίμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου