ΦΑΣΜΑ: Ποιητική Συλλογή της Λίνας Καράμπα που εκδόθηκε το 1985 (Εκδόσεις Πελασγός) (μικρό απόσπασμα)

ΓΡΑΦΗ ΠΡΩΤΗ

Χάνεται Χάνεται
Λιγοθυμιά χεριών
και δύσκολη ανάσα 

Ήταν παρθένο το φανέρωμα
Τιμή μου λέω τώρα ουρανέ
που αξιώθηκα να πληρωθεί
το γήινο τίμημα σε θυσία

Γιατί περπάτησα τα γήινα
τ αμύητα μάτια μου αμνό
σε ό,τι το είπαν Ενόραση
Παραμύθι ή άλλο Παράδεισο

Η ομορφιά πονάει φώναζαν
Ίσως όμως εγώ να το είπα
και η ηχώ

Πώς να το ξέρω;

Κατοπτρική αξιολόγηση της μύησης Της μύησης από είδωλα πρωταρχικά
Πρωταρχικά συνδεδεμένα με ονόματα Με ονόματα προσωρινής ταυτότητας
Ταυτότητας ταυτόσημης της δράσης Της δράσης του ενεργώ όταν πάσχω
Όταν πάσχω και ενεργώ στο Σύμπαν

Στο Σύμπαν που ανήκω όταν ΕΙΜΑΙ
ΕΙΜΑΙ και ΕΧΩ σα ρήμα βοηθητικό

Βοηθητικό κύκλο αστερέωτο με πολλαπλά δεσμά παράγωγα εμφανίζει το διπλό πένθος
της σταγόνας στο κάτοπτρο Στο κάτοπτρο θόλος και το πτώμα σεμνό ερμητικά κλεισμένο
και πάντοτε κάθετο επιμένει πως ΕΙΝΑΙ ένα κλειδί ατομικό
σε φθαρτές παλάμες

Οι παλάμες αποκρύβουν αναμνήσεις Αναμνήσεις αποκάλυψης του κώδικα
του κώδικα ανθρώπινης αποκάλυψηςΑποκάλυψης πειθαρχίας κι οίστρου
Κι οίστρου δαιμονικού προγονικού Προγονικού αιχμάλωτου στη σύλληψη
Στη σύλληψη και πορεία της τόλμης
Της τόλμης του ΠΑΝΤΟΥ
Γιατί ΤΩΡΑ

ΤΩΡΑ

χαραγμένα ΤΩΡΑ
χυμώνουν τη δόνηση
και τινάγματα καυτά ανυψώνουν στρόβιλοι το αστρικό μου σώμα
σε πρωτόγνωρα τοπία πύρινα αποκλειστικά 

Παραλλαγμένη η παραίσθηση του φωτοστέφανου στο ΕΝΑ
Και ω ονειρική πυροβασία και ω πανηγύρι λυτρωτικό πελώρια πόρτα υπερκόσμια
ΔΕΟΣ της διαδρομής ω ΦΩΣ

και ω αγνοημένη καταγωγή

Εγγραφή μελωδίας Άπειρου μ ανάλαφρη αρματωσιά Γης

Γης πρώτη αίσθηση το απέραντο μ ομφάλιο λώρο άκοπο το θαύμα και των ματιών

ο πρώτος λόγος σπασμός της σπίθας της πρώτης

Κόβω τη μάζα μου με το ξυράφι κι η έκσταση διαλύει την πυρά του πιεσμένου ΕΙΜΑΙ

με ΑΠΕΙΡΟ

Βοηθητικοί κύκλοι αστερέωτοι μετεωρίζουν σταγόνες το ΑΙΜΑ

Το αίμα ανάβλυζε τελειότητα Τελειότητα της ύστατης ώρας Ώρας να διασπαστεί ο κλοιός
Ο κλοιός των σημείων στίξης Στίξης που πάγωσε σε τελεία

Τελεία μιας τρύπας στο λώρο
Στο λώρο που έχει προέκταση Προέκταση νεαρό ερωτηματικό

Ερωτηματικό απολιθωμένο στα οράματα Στα οράματα των μοναχών σημαδεμένων

Σημαδεμένων
επί τον χρόνο των πεδιάδων μιας φύσης
επί τον χρόνο των παλλόμενων φεγγαριών
επί τον χρόνο της δικασμένης ομορφιάς
σε λάμψη τιμωρία αιώνια

Και τα βουνά

οξύτητα πατέρα κυριαρχική
Και η θάλασσα

αποτύπωμα μητέρας αρχικής
Κι ο ουρανός

μ όλο το φως καταματωμένο
Σαν άνθρωποι εξάντλησαν τη στιγμή δώρο

Και τότε να 

Να εκεί εδώ
Εδώ κι εκεί
Εκεί παντού
Παντού πάνω

Πρόβαλε φασματικά το απόλυτο Το ατεμάχιστο τώρα σύμπλεγμα
Το διπλότυπο μεθύσι ανάσταση Στη στιγμή διπλής μετάγγισης
που έριξε στη σκιά της άφωτα Τα λίγο πριν φαινόμενα ορατά

Ορατά τα όρια και βατά Βατά από αιφνίδιο άλμα
Άλμα δυνάμει υπέρβασης Υπέρβασης Μάχης Κρίσης
Κρίσης θεμελιακής και σπαραγμένης Σπαραγμένης όπως πνεύματα φωτεινά
Φωτεινά ολοζώντανα και κατάπληκτα

Κατάπληκτα τα βλέμματα τα φιλημένα Τα φιλημένα στο κούμπωμα αστραπής
Αστραπής θαύματα μας παραφυλάγουν Τα μάτια ανοίγουν την πρώτη γραφή