ΣΥΝΟΛΑ: Ποιητική Συλλογή της Λίνα Καράμπα που εκδόθηκε (Πελασγός) το 1978. (μικρό απόσπασμα)

Πτυσσόμενο πέρασμα

η γλώσσα
η μορφή
η έλξη
η απώθηση

Πραγμάτων οχήματα
και όντων σχήματα

Μακριά Κοντά Μακριά

Πραγμάτων ονόματα
και όντων ονόματα

Κοντά Μακριά Κοντά

Πέρασμα πτυσσόμενο
όπως τραπέζι
ή κρεβάτι για στενό χώρο

Γύρω - γύρω
οι σκληροπρόσωποι σημαδεμένοι
σφίγγοντας το στυλό τους έκτο δάχτυλο
δαχτυλίδι στολίδι φορώντας στο δάχτυλο το μικρό

σε μια έκταση με πόρτες
πόρτες γερές και παράθυρα
ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ
ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ
ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ
τα σχήματα

τις σχέσεις

ΜΕΛΑΝΩΝΟΥΝ
ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ εκατοστό το εκατοστό
τα σχήματα
τις σχέσεις

Μακριά Κοντά Μακριά
Κοντά Μακριά Κοντά



Ο άνθρωπος με το πάνινο καπέλο
άνθρωπος καθ όλα
Και το ζώο με σηκωμένα αυτιά
ζώο καθ όλα

Πορεία έντασης για καθημερινές ή αργίες
καθ όλα ευπρεπείς
Με τον τοίχο μπροστά ψηλό η χαμηλό
μα πάντα τοίχο
ή αντανάκλαση σκέψης αδιαπέραστης

Ο άνθρωπος με το πάνινο καπέλο
άνθρωπος καθ όλα
Και το ζώο με σηκωμένα αυτιά
ζώο καθ όλα
λιχνίζουν το βήμα λιγοστό
καθαρό
κάτι λίγο σα στάση

Λουλούδια — Αντικείμενα - Παραστάσεις
γνώριμες στο κενό
γλιστρούν και διαλύονται ίδιες και όχι
θίασος καλός καλόπιστος πιστός
π ακούει και δεν
ν ανασαίνει ο κόσμος


3ΕΑ

Και συ
υπνοβάτης
στο στενό πεζούλι της ταράτσας
α κ ρ ο β α τ ε ί ς στη χώρα ανάμεσα
και τη μη χώρα
με χέρια αλύγιστα πάνω απ το χάος
και μάτια ανοιχτά
αληθινός και όχι μα ωραίος αληθινά ωραίος
έτσι αποκλεισμένος στο δικό σου το βήμα
σαν κομμένος από όγκο σκιών που περίσσευες
α κ ρ ο β α τ ε ί ς

Κι είναι φορές
που μιλάς για άβυσσο
σε άσφαλτη γλώσσα

Και φορές
που ζωγραφίζεις σιωπές
στα περιθώρια των συζητήσεων

Κι είναι φορές
που η φλόγα του κεριού
προβάλει τις πλευρές σου
διαδοχικά
στον άσπρο τοίχο

Σε σύρματα απλωμένη
πότε η μια
κι η άλλη
απειλή διογκωμένη

Φορές που σκιές επί (Χ) σταλαγματιές στο νερό
απλώνονται μέσα στο ρίγος


4ΕΑ

Αόριστες στο μέλλον υποσχέσεις
ακροπατούν ζυγιασμένες σε διαψεύσεις
σκληρές στην αφή

Λιώνουν οι άκριες των δαχτύλων από πάλι κάψιμο
όλο και πιο μικρές διαγράφοντας τροχιές
Κι ο που περνάς αφήνεσαι στο στέγνωμα των μαντηλιών
στις πλαγιές σκιών που αναπτύσσονται γρήγορα
ή στη βατή λεπτομέρεια της βυθισμένης γιορτής
που βούλιαζες μαλακά ο που ποθούσες
ο που ποθούσα βούλιαζα μαλακά
στων ανοιχτών πόρων τα στόματα
αντέχοντας
γνωστών σχημάτων τη μεταλλαγή
σωριάζοντας δοκιμασμένη γνώση
γι αντίσταση στη μαγνητική έλξη

Πα
πυρωμένα - πυρωμένα δάχτυλα
το πυρωμένο άρμα τίναξαν ψηλά
Πα
Πυρωμένη- πυρωμένη ερώτηση
πύρινη γλώσσα στροβιλίζεται
ερευνά
διασπάται
κι επιστρέφει
σα στιγμή χωνεμένης γεύσης επιστρέφει
σαν ηχώ

5ΕΑ

Αρχικά μπερδεύεις τους θεατές στην αποβίβαση
στο χάραγμα που κατοικούν της πυκνής καμπύλης
Ύστερα ξέρεις

Ύστερα
πού πολύχρωμα επίπεδα πετρωμένης μορφής
προβάλλονται σε ταινία ασπρόμαυρη
Ξέρεις

Φυτά αργοσαλεύουν κρυφογελώντας σε γλώσσα άγνωστη

Ποιος θα μιλήσει στη δική μας;

Παιδιαρίζουν τα κτίσματα τ αγάλματα παίζοντας
κι εμείς τα κινούμενα σχέδια νυν και αεί
γέννημα θρέμμα του πλανήτη της γης
- SΑΥ CΗΕΕSΕ
- CHEESE

Οι προφήτες γύρισαν απ τ άλλο το πλευρό
ποιος θα μιλήσει στη δική μας;

Οι τελευταίοι μάρτυρες άφησαν την πόρτα ανοιχτή

Ύστερα ξέρεις

6ΕΑ

Οι ακίνητοι μαστοί του ανοιχτού ορίζοντα ταΐζουν τα δικά τους
Οι χρωματιστές μαχαιριές αποτελείωσαν το γκρίζο απομεσήμερο
Μπερδεμένα λόγια ανακατεύονται στο σκοτάδι

Δε σ ακούω
Δε σ ακούω

1ΕΒ
Μόνιμα καθιστός ο απλώς πέτρα σταθμός

και ίδιος
μόνιμα σκοπός ή απλώς θέμα
μόνιμα φτωχός

αν κι ένας - καθένας περαστικός κάτι αφήνει
μόνιμα στόχος

όταν τα σύνολα με δόνησης παλμούς
ανεβαίνουν τη μέρα

Κι όπως το λάθος γεγονός τρικλίζει χαχανίζοντας
με το φουστάνι σηκωμένο για τον μελλούμενο εραστή,
υπάρχει ρυθμός κοινός γι ασφάλεια
των που έγιναν πριν από σένα
και στον καιρό σου βέβαια με ή χωρίς εσένα
μα στον καιρό σου σίγουρα υπάρχει ρυθμός κοινός
υπάρχει μύθος κοινός και κοινό μυστικό
στο ρυθμό και στο μύθο


2ΕΒ

Δεν λύθηκε όχι ακόμα ο κόμπος που δέθηκε

μαρτυρία στο φως της πρώτης αυγής
Απειλή
στον ίδιο τόνο του χρέους
με ουρανό και παραλίες
σκεπασμένες μ έθνη
η απειλή
σκοτάδι νεκρόφιλο
μαρμαρώνει
τις συναγμένες αποχρώσεις της κίνησης
καθώς
συσπειρώνονται έκτακτα οι ενδείξεις της εξέλιξης
σε φόρμα ή κάτι ανάλογο
3ΕΒ

Η θάλασσά σου
η θάλασσά μου
χτυπιέται μ αφρούς
ζαλικωμένη λάθη
που απλώς κληρονόμησε

σφραγίδα στα επίσημα έγγραφα
το παλλόμενο πλήθος

Παντού
τα λάθος σύμβολα στείρα
η πορεία κι η έρημος το φορτίο

κι η πουλημένη οργή της γερής ράτσας
Η καχεκτική υπόκλιση
στο ντελικάτο έφηβο

κι ο φαλακρός πανικός
που τινάζεται τρέμοντας

η θάλασσά σου
η θάλασσά μου.

Κρατάς την καρδιά κλειστή στο ρηχό ύμνο
Για μια στιγμή
σκαρώνεις κανόνες φλύαρες αντανακλάσεις
για το χαριτωμένο έφηβο
που άγρυπνος φιλοδοξεί ένα παράπτωμα φρέσκο
Κιόλας αυξάνεσαι
σε δική σου και όχι έκταση
θολός και πυκνός
γεροντικές ταϊσμένος αρρώστιες
συλλέκτης νεκρών χαμένος στο λάθος γεγονός
που απλώς κληρονόμησες
μαζί με την πουλημένη οργή της γερής ράτσας