ΟΙ ΧΥΔΑΙΟΙ του Χριστόφορου Τριάντη

Χυδαίες υπάρξεις πολιορκούν

τις ψυχές των μαρτύρων.

Μάταια γίνονται οι προσευχές των ηρώων

στον Ήλιο, τις σκεπάζουν

 οι σκελετοί των ερπετών

Οι όρκοι των εραστών χάνονται

στα ιερά  του Ιανού.

Άλλαξε η Ρώμη αφέντες , προ πολλού.

Και οι Εστιάδες το σκοτάδι αγαπούν (πια).

Στέλνουν τους χυδαίους

την αθωότητα να γκρεμίσουν στις άκρες της νύχτας.

Να κρεμάσουν στα ξερά αγκάθια

τα όνειρα των ποιητών,

για να φοβούνται τα πουλιά της χαράς.  

Πανηγυρίζουν οι πραιτοριανοί,

κρατώντας σιδερένια πιθάρια,

γεμάτα βρόμικες λέξεις και καρδιές χελιδονιών. 

Ξεχάστηκαν - γρήγορα - οι Σπάρτακοι 

και τα πλήθη τρέχουν –

βιαστικά - στις γιορτές των πνευμάτων.

Μοχθούν τον χρόνο να  προλάβουν

και τις προσφορές  αθανασίας .

Οι Σαλώμες γελούν μαζί τους

και χορεύουν με τους Φιλισταίους , στις πλατείες .

Πετούν  στο εκστασιασμένο κοινό,  

σκορπιούς κι άλλα δισκία εξωτικά.

Βρίζουν  – χυδαία -  τους πληγωμένους Αγίους,

γιατί ακόμα αγαπούν .