Tα όνειρα

Έχουν τα όνειρα αλλόκοτη δύναμη είναι του νου μυλόπετρες, άλλης αλήθειας οντότητες σκοτεινές... Τώρα που μοιάζει η ζωή να μικραίνει μόνο η θάλασσα μένει, εκνευριστικά ήρεμη... Το σκουριασμένο του πλοίου κουφάρι που βλέπω στον ύπνο μου κάθε βράδυ, δοξασμένο παρελθόντος απομεινάρι έχει στοιχειωμένη την κουπαστή, την μπούμα κατεστραμμένη, τον πίνακα οργάνων μισοσβησμένο... Έχει από άγρια κύματα καταστραφεί μετά από μιαν άγρια, υπέροχη μάχη χιλιάδες λόγια κυμάτων λέει, όπως η ιδία μου η σκληρή ζωή...

Σοφία Σκουλίκα-Βέλλου