Πανσέληνος γυναίκα ( μικρό απόσπασμα) της Ράνιας Γάτου

Γύρισα 
 ξαφνικά 
 και ανεπανάληπτα 
την ανάσα μου 
μέσα στα μάτια σου 
και είδα 
στο φως της αγκάλης σου 
να με περιβάλλει 
με τη μορφή ενός αθέατου 
 εαυτού 
η ανάσα σου 
και είδα 
εσένα 
με εμένα 
αγκαλιά 
μέσα στον έρωτα 
να αφηνόμαστε με πάθος 
 στο φως 
 των λουλουδιών 
ξεσκεπάζοντας την ανάσα μας 
από την ύλη 
μες στο σκοτάδι 
με τη γαλακτερή θάλασσα 
της νύχτας 
 να βρέχει 
στον οίστρο της αβύσσου 
τον έρωτα 
απάνεμοι ουρανοί 
εμείς οι δύο 
 και κανείς άλλος