εσύ μέσα στο άπλετο
φως των βράχων
να τρέχεις
στις βροντές
στις αστραπές
της νύχτας
και να ανθίζεις
βουβά και όρθια
από το απύθμενο
φως του ηλίου
και να μεθάς
να τρέχεις
στης θάλασσας τους ουρανούς
στις σεσωσμένες αγκάλες
σαν ιλαρό άγγιγμα
του Θεού
και αστείρευτο τέρας
της μέθης
και μετά να κυματίζεις
γνωστικός
στην αθάνατη αγνότητα
του κόσμου
φως των βράχων
να τρέχεις
στις βροντές
στις αστραπές
της νύχτας
και να ανθίζεις
βουβά και όρθια
από το απύθμενο
φως του ηλίου
και να μεθάς
να τρέχεις
στης θάλασσας τους ουρανούς
στις σεσωσμένες αγκάλες
σαν ιλαρό άγγιγμα
του Θεού
και αστείρευτο τέρας
της μέθης
και μετά να κυματίζεις
γνωστικός
στην αθάνατη αγνότητα
του κόσμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου