[Ξέρεις γιατί κυλώ...]

Ξέρεις γιατί κυλώ
τη γόνδολα του φεγγαριού
στων ονείρων σου τη θάλασσα ;
Γιατί πελέκησες το σκαρί μου
με ήλιου αχτίδες
να ξεθωριάσει το μονότονο

του είπε

και χάιδεψε το μίσχο
της παπαρούνας
που της χάρισε

Μαζί σου η ζωή
κάνει πρεμιέρα
στη σκηνή της άνοιξης
και σαλπάρει
για τη γη του εκεί
που δεν σκουριάζει το αλάτι
της θάλασσας

μίλησαν
τα χείλια της καρδιάς του

κι έσταξε απ΄το βλέμμα του
έρωτα δροσοσταλιές
να σεργιανίσουν
στα πέταλα της αγάπης 

Δήμητρα Παπαδάτου