[Ένα ποτάμι έρεε παλιά εδώ] Καϊτατζή- Χουλιούμη Δέσποινα

Ένα ποτάμι έρεε παλιά εδώ
τώρα δυνατός λυσσομανάει αέρας 
κι η άμμος μανιασμένη ρέει ποτάμι 
Κολλά πάνω μας στα ρούχα στο πετσί μας
μπαίνει στα μάτια μας
Τώρα ποια προχωράμε με μάτια κλειστά
Έτσι κι αλλιώς πηχτό σκοτάδι γύρω μας
και μας σκεπάζει σα σάβανο
όπως σκεπάζει η άμμος τα πάντα με μανία
Βουλιάζει όποιος πάει αντίκρυ της
όλοι βουλιάζουμε έντρομοι
μπρος στην αδυσώπητη ροή της
Σαρώνει τα πάντα ανελέητα
όταν λυσσομανάει ο αγέρας
Μόνο οι νεκροί κείτονται ατάραχοι
το πέρασμά της μανιασμένης άμμου
καθόλου δε τους νοιάζει
τι είχαν και τι έχασαν τάχα οι νεκροί
Βουλιάζει όποιος πάει αντίκρυ της
όλοι βουλιάζουμε έντρομοι
μπρος στην ανελέητη ρέουσα άμμο