Αναβρασμός της Αθηνάς Τέμβριου

Θα πάρω την πένα και το χαρτί 
να ζωγραφίσω τις λέξεις
στην κάννη των αναμνήσεων. 
Μα τα άνθη τριγύρω δεν έχουν 
χρώματα μήτε κάνιστρο λέξεων  να σωθεί η ψυχή. 
Αναφλέγεται στο ειδώλιο με τον τζίτζικα 
στη μηλιά που είναι στον οίστρο του.

Θα βγώ στο μπαλκόνι 
να έρθει η ψυχή στο τείχος της ποίησης, 
μες στον ανασασμό της μέρας
σαν λοξεύει την ύπαρξή μας.