Το τελευταίο παιχνίδι: Ποίημα του Κώστα Παπαποστόλου

Ποιον σημαδεύουν

Tα σκλήθρα των λόγων της ταπείνωσης,

Σκληρά στο ημίφως

Του δωματίου,

Καθώς γέρνει

Η εποχή,

Ξεγυμνώνεται το κορμί

Στην τέφρα,

Τα βλέμματα

Kι οι σιωπηλές σκέψεις

Φωλιάζουν φοβισμένες;

Με το μαχαίρι στην καρδιά

Θραύεται βίαια η εικόνα με τις υαλογραφίες

Της μνήμης.

Ύστερα,

Ο άλλος εαυτός

Βάζει τις γάζες προσεχτικά,

Βάζει τα επιθέματα στις υγρές πληγές,

Στο δρόμο, χειμάζει ο τρόμος,

Βάφονται στα χρώματα τα μικρά παιδιά

Παίζοντας τον θάνατο.