ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ του Λουκά Νικολαίδη

------------------

Σήμερα,
αντάμωσα ένα Αγγελούδι φτερωτό,
Έρωτας μου συστήθηκε θαρρώ,
που σαν Ουράνιο Τόξο καμπυλώθηκε,
πάνω από το Σύμπαν...της Ψυχής μου!
Μύρια Αστέρια που σπινθηροβολούν,
σαν γιορταστικά πουλιά φτεροκοπούν,
στου Ασημένιου Ορίζοντα το βάθος.
Και γιόμισε θαρρείς ο Ουρανός
από λάμψεις κι από πλαταγίσματα,
και με Ωκεανούς,
από παλλόμενες του Έρωτα φτερούγες!
Πηγή από ηχητικές Χαρές
ευθύς μεταμορφώθηκε η Ψυχή μου,
και,δίχως τριγύρω να φυσά,
βουΐζουνε ελάτια,λεύκες και πευκιά,
και
πλήθος από αγαποτράγουδα ακούγονται,
που σαν εαρινή δροσιά απλώνονται,
στου κήπου μου τα μήκη και τα πλάτια!
Κι Εγώ Εκστατικός μέσα σε αυτήν
την Υμνωδία,
σε λίγο χωρίς να το αντιληφθώ,
εισχωρώ μέσα στην Μελωδία,
και,ένα γίνομαι κι Εγώ,
με του Έρωτα το Παγκόσμιο Τραγούδι...