[Πολλὰ ἐχαροκόπησα ...]

Πολλὰ ἐχαροκόπησα ἐγὼ καὶ ἐκείνη ἀντάμα· 
ἦταν αὐθέντρια καὶ κυρὰ καὶ δέσποινα καὶ ντάμα. 
Πολλὰ παραδιαβάσαμεν ἀντάμα ἐμεῖς οἱ δύο: 
ἀκόμη ὡς καὶ τὴν σήμερον τὰ γένια μου μαδίω. 
Διὰ ἐκείνην τὴν πολιτικὴν στὴν φυλακὴν μ' ἐβάλαν 
καὶ ἀπείτις μ' ἐρημάξασιν, τότε κοντὰ μ' ἐβγάλαν.
 Καὶ τά 'γραψα εἰς τὴν φυλακὴν διὰ τὲς ἀρχιμαυλίστρες 
καὶ τὰ παιδία τοῦ σκολειοῦ πολλὰ τὰ τραγουδοῦσαν. 
Καὶ ἀπεὶν ἐλευθερώθηκαν, ἡ Τύχη μου ἡ καμένη, 
ὡς ἦτον νὰ μὲ πολεμᾶ πάντοτε μαθημένη, 
λέγει μου:«Ἀγώμε εἰς τὸ χωριόν, νὰ κάμης τὲς δουλειὲς σου, 
καὶ ἄφες τοῦ Κάστρου τὰ στενά, ἄφες τὲς πελελιές σου». 

Στέφανος Σαχλίκης

Πηγή: www.lifo.gr