[Ωσάν ανοίξει το πουρνό της φυλακής η πόρτα]

Ωσάν ανοίξει το πουρνό της φυλακής η πόρτα, 
ανάκειταί μου να του πω χίλια «καλώς εφάνης»· 
και ελέγαν το τα χείλη μου, αμ’ η καρδιά μου μέσα... 
όλοι σας το κατέχετε το τι καλόν τον θέλω! 
Εις γιόμα και εις δείπνον μου αντάμα τρώμεν πάντα, 
εμπρός μου πάντα νίβεται, πρωτύτερα καθίζει 
και πάντα προτιμούμαι τον εις τα καλά μπουκούνια. 
Και τότε και αν ήρχετον ο σκύλος μοναχός του; 
Αμ’ ήρχετον και έφερνε τους άγροικους ταμπάκους, 
σκουτέρους και παιδόπουλα, Λουμπάρδους και Τουδέσκους. 
Και τότε επροσκάλειεν τους: «Μάτζια ε μπέβρε ινμπρεγάδα». 
Κι εκείνοι εις μίαν ήρχιζαν να τρώγουν και να πίνουν, 
να τραγωδούν λατινικά και να με μπισκαντάρουν. 
Και τότε λέγουσι κι εμέ: «Βένι μπέβρε ουν τράτον

Στέφανος Σαχλίκης 

πηγή: http://www.eens.org/EENS_congresses/2010/Kaplanis_Tassos.pdf