ΤΑΞΙΔΕΨΕ ΜΕ...
Τα μάτια αλαφιασμένα τρέχουν κοιτώντας
στων ελπίδων τα γιομάτα ομίχλη
πράσινα λιβάδια γυρεύοντας
τ' άπιαστο!...
στων ελπίδων τα γιομάτα ομίχλη
πράσινα λιβάδια γυρεύοντας
τ' άπιαστο!...
Στην αγκαλιά σου κλείσε με
κι' εγώ θ' αρμενίζω
με τ' αταξίδευτα καράβια των ονείρων
σ' άγνωστα πελάγη ΄μακρινά...
κι' εγώ θ' αρμενίζω
με τ' αταξίδευτα καράβια των ονείρων
σ' άγνωστα πελάγη ΄μακρινά...
Κοίτα με, μ' αρέσει, τρέμω
στ' αγνάντεμα του πόθου
των ματιών σου...
στ' αγνάντεμα του πόθου
των ματιών σου...
Ταξίδεψέ με μακριά...
πήγαινέ με εκεί που ποτέ δεν έφτασα
στ' απάτητα όνειρα της ψυχής μου!..
πήγαινέ με εκεί που ποτέ δεν έφτασα
στ' απάτητα όνειρα της ψυχής μου!..
Από τη συλλογή μου "ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ"
ΕΚΔΌΣΕΙΣ "ΑΡΝΑΟΥΤΗ"
***
ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ...
Στα βράχια εκεί της αμμουδιάς, στα κάστρα της καρδιάς μου,
οπού κυρά κ' αρχόντισσα το πέλαγο αγναντεύει,
βυθίζοντας σε λογισμούς στοχαστικούς!
οπού κυρά κ' αρχόντισσα το πέλαγο αγναντεύει,
βυθίζοντας σε λογισμούς στοχαστικούς!
Εκεί, που φτερουγάνε όνειρα σε ήλιους, σε φεγγάρια,
ή σε λειβάδια τ' ουρανού νεφελοσκεπασμένα,
μ' ανεμόδαρτους χορούς των αστεριών!
ή σε λειβάδια τ' ουρανού νεφελοσκεπασμένα,
μ' ανεμόδαρτους χορούς των αστεριών!
Τρέχουνε αχαλίνωτα, όντας βυθίζεται η θλίψη
στα μέσα της ψυχής, μ' αφρούς ορμάν,
με δύναμη να την ξεριζώσουν...
στα μέσα της ψυχής, μ' αφρούς ορμάν,
με δύναμη να την ξεριζώσουν...
' Ονειρα των ποιητών, όλων των ανθρώπων, περνοδιαβαίνουν
ατελείωτα, πουλιά που πάντα ταξιδεύουν, αφήνοντας
στο διάβα τους ανασεμιά ελπίδας!
ατελείωτα, πουλιά που πάντα ταξιδεύουν, αφήνοντας
στο διάβα τους ανασεμιά ελπίδας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου