της Μαρίας Σκουρολιάκου
Με πέντε στίχους
μπορούν να χορτάσουν χιλιάδες .
Και το φιλί
στίχος ομοιοκατάληκτος
Διαιρείς το πραγματικό και πέφτεις .
Πολλαπλασιάζεις το όνειρο και πετάς.
Να ξοδεύεσαι ζώντας.
Να μην ζεις πεθαίνοντας .
Στις ρωγμές του κόσμου επιχρίσματα φόβου .
Κι από πάνω το μοντέρνο χρώμα της καταστολής
Συλλογή: ''Χρώμα Αύριο''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου