ΚΑΠΟΤΕ... ---------

Λουκάς Νικολαίδης

Μεγαλώσαμε μέσα στο Μίσος,
στα Ίσως,στα Χωρίς και στα Πρέπει,
κάτω από φωτεινούς Αστερισμούς,
που μοιάζουν με πούλιες γυαλιστερές,
σκορπισμένες στου ουρανού το Στερέωμα.
Κι όμως,πάντα κατά την γνώμη μας,
ποτέ δεν φταίξαμε Εμείς,
αλλά,πάντα κάποιοι Άλλοι...φταίνε!
Έτσι είναι η τάξη των πραγμάτων,
και,δεν μας αρκεί μιά Παρουσία Δεύτερη,
μήπως,τα πράγματα...και φτιάξουν.
Κάποτε,
να μου το θυμηθείτε αυτό παρακαλώ,
όλα του κόσμου τα Αδέρφια,
ένοικοι στο ίδιο σπιτικό θε να βρεθούμε,
και από του Παραδείσου την Αυλόπορτα
την Ανοιχτή,
θα μπαινοβγαίνει
η Ζωή Χαρούμενη,Πρόσχαρη και Γελαστή,
με δώρα και Χαρές για Όλους φορτωμένη...
Και Όλοι μας,
την πιό καλή μας φορεσιά θα βάλουμε,
με τ'ακριβότερα Αρώματά μας θα λουστούμε,
με ορθάνοιχτες τις Αγκαλιές,
και με πάσα Επισημότητα,
τον Καινούργιο τρόπο ζωής θα Υποδεχτούμε!