[Η όψη ενός κόσμου που αλλάζει] Βαβλίδας Αθανάσιος

Η όψη ενός κόσμου που αλλάζει
είναι
ένα κύμα που βράχο δε βρίσκει
να σκάσει τον πόνο του
είναι η όψη
έν αστέρι που χύνει βροχή
στο ζενίθ συνουσίας ουράνιας
είναι η όψη ενός κόσμου
μια σκιά γυναικεία που τρέχει τη νύχτα
σαν πεφταστέρι στο θάνατο
είναι η όψη ενός κόσμου που αλλάζει
ένας ψίθυρος του πρωινού ήλιου
στης ψυχής μου τ αστέρια.