Ένα φτερούγισμα κενού στο στήθος
κι ύστερα η πτώση
η ματωμένη γύμνια
το ξαφνιασμένο φως
το στενό σώμα
το στεγνό στόμα
το κουρδισμένο κλάμα
σε ρόλο ρολογιού.
κι ύστερα η πτώση
η ματωμένη γύμνια
το ξαφνιασμένο φως
το στενό σώμα
το στεγνό στόμα
το κουρδισμένο κλάμα
σε ρόλο ρολογιού.
Μη δίνετε σημασία
Από τότε που γεννηθήκαμε
οι άλλοι γελούν
με τα κλάματά μας.
Από τότε που γεννηθήκαμε
οι άλλοι γελούν
με τα κλάματά μας.
Γιάννης Κυριαζής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου