[ Ανάποδη Πτήση ]

Μοστράρισα στο μέτωπο το ηρωικό μου Όχι
και πήγα για ψώνια θλιβερά στο Lidl
ντυμένος πατόκορφα με ρούχα απ’ το Lidl,
ψηλά το κεφάλι,
«για την Ελλάδα ρε γαμώτο»
μόνο που κανείς από δίπλα δεν σκόνταψε,
καταποντισμένη η πόλη με όλες τις μαραμένες δάφνες
στις λακούβες των δρόμων όπου αχνοφαίνονται ακόμη
τα χνάρια των πατεράδων και της νιότης μας
- τι πλάνη ανήκουστη,
πως η ζωή είναι μια εκτόξευση στ’ αμίλητα αστέρια
κωλοτούμπες στα σύννεφα με έλλειψη βαρύτητας
μπουρδελότσαρκα στα σύμπαντα
και όχι
μια πτήση με την όπισθεν
μια σπειροειδής καταβύθιση,
γεννιέσαι αετός με πιστοποιημένη περηφάνια
και δεν παίρνεις χαμπάρι πώς γίνεσαι
γλάρος που ορμάει στο γαριδάκι
χαρταετός δεμένος με σπάγγο που τον μαζεύει αργά
ένα χέρι καλών προθέσεων
περιστέρι εξημερωμένο μπιμπελό οικιακής ειρήνης
σπουργίτι στο τζάμι
καναρίνι στου κλουβιού την κούνια
χωρίς φτερά στο γιορτινό τραπέζι
του ενεδρεύοντος γάτου
για να καταλήξεις
ένα καλό χέσιμο
στον κήπο με τα μάρμαρα.

Π. Δαμκαλής (8/7/2015)