ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ

             Κείνες τις ώρες τις μικρές,

 που φυλακίζονται οι στιγμές

 στης Μνήμης τα συρτάρια,

 κράτα μια ανάμνηση θολή,

 κάν’ τη του πόνου σου βολή

και ρίξε τη στα ζάρια.

Κι αν ’ρθουν εξάρες στη σειρά,

δώσε στη λύπη τη χαρά

ξανά να σεργιανίσει.

Ό,τι σε πίκρανε πολύ,

ας γίνει δάκρυ και φιλί

να σε ανακουφίσει

Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη