ΕΡΩΤΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ

                                                                                 της Νεφέλης Σμίχελη



Σκαλίζω τη φωνή σου στο δέρμα μου
αφήνω τις μελωδίες της να διαποτίσουν τα κύτταρα μου.
Διαγράφω πορείες με τα μηνύματα διαστέλλοντας την ουσία
Η πλάνη σου δεν είναι όνομα στη σκοτεινή διαδρομή των κομητών
η πλάνη σου είναι το άρμα που μέσα στο χρώμα της νιφάδας
θα μπω και θα μεθύσω.


Το δάκρυ ξεσπαθώνει, στο χείλος, στο βάραθρο που τέμνει το ματόκλαδο
για να σε ψηλαφίσω,
το δάκρυ σου, άγγελε μου, θα πιω να ξεδιψάσω
σε τροχιές ατίθασες ήλιων θα διανύσω το κορμί σου
το δάκρυ σου, άγγελέ μου, στο γείσο της ψυχής μου θα αφήσω να κυλήσει,
θα ρίξω άγκυρα στων χειλιών σου το ποτάμι.


Σε τρελό πανηγύρι η σιωπή μου αναδεύει τα κύματα των ματιών σου
κραυγάζει ιαχές στους καταρράχτες της φωτιάς.
Παιχνίδι είναι η στιγμή, σημάδι είναι το κύμα
τα παραμύθια είναι λύτρωση στο διηνεκές
Έτσι όπως τα δάχτυλα σχίζουν την υγρασία της καρδιάς
όπως μια ανάσα τσακίζει τα σεντόνια
σημαδεύω την σελήνη
Αφήνω την δίψα να εξατμίζει τα δάκρυα που δεν στάζουν.