[Νύχτωνε]

"Νύχτωνε, τα φώτα απλώνονταν στη συνοικία, μουρμούριζε κι ο διάβολος στα αδιέξοδα/ αυτή η καταραμένη ατέλειωτη υγρασία, έπεφτε βιαστικά πάνω μας, μας αγκάλιαζε/ που και που, κάποιο ξεχασμένο άστρο ξέφευγε μέσα από τα σύννεφα, έλαμπε χαρούμενο/ όσο οι έρωτες ξυπνούσαν ανήσυχοι κι έρχονταν, λόγια αντάλλασσαν οι καρδιές." 

Γιάννης Βέλλης