Αίνιγμα διαβασμένο από την Θάλασσα

της Έλενας Τουμαζή- Ρεμπελίνα 

Όπως βάδιζα μέσα στον

Κήπο, πλάι στη θάλασσα,

πήσίασα τον κορμό ενός

τεράστιου ευκάληπτου και

σήκωσα το βλέμμα στον

ουρανό.

Ο χρόνος σταμάτησε.

Στο ψηλότερο κλαρί του

δένδρου δυο ολόασπρα

περιστέρια έσμιγαν αργά...

Άκου φωνάζει

με φωνή

μεγάλη

εκεί κι εμείς

να

πάμε

να σμίξουμε

μαζί της.

κι η νύχτα

πού ΄ναι όλη αυτιά

να ξαναπεί πασχίζει

επάνω

από τα κύματα

που μας

χωρίζουν

τα κάλεσμά μας

το κρυφό

και

το ανεξήγητο.

αίγλη και ομορφιά .

Την των ερωτευμένων

που χωρίς να το ξέρουν

της θεότητας το σχήμα

έχουνε πάρει.

Επισήμανση: Η ποιήτρια  στο έργο της : ΑΝΑΣΕΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ συνθέτει χρησιμοποιώντας αποσπάσματα από έργα των: Οδυσσέα Ελύτη, Σαπφώ, Νίκου Γκάτσου, Γεωργίου Σεφέρη, Βιτζέντζου Κορνάρου, Ελληνικών Παρμυθιών, Φεδερίκου Γκαρθία Λόρκα, της Βίβλου κ.α