Άνθρωπε! 'Ακου!

Για πρώτη μου φορά

δίπλωσαν

μέσα μου

κι έσπασαν

οι αντοχές μου

όλα τέλειωσαν

όλα,

στο ψέμα.

Μιλώ για σένα

για μένα

στα μάτια τα γερμένα

του σκοταδιού

μια γεναιοδωρία

που τρέχει

με τον άνεμο.

'Ακου!

Στη σιωπή

πως γκρεμίζονται

αστέρια,

αγκαλιασμένα

τις απάνεμες νύχτες!

'Ακου!