[Με φευγαλέα φιλιά ]

Με φευγαλέα φιλιά συμπαντικής

αρμονίας,

όρθωσα τις άκρες δαχτύλων

στην πεμπτουσία χρωμάτων

ω, σιωπή

στη νιότη τρέχει ο ρεμβασμός

πόθων.

Θάρθει ο καιρός

που θα λάμψει με σταγόνες

ολόγιομη η αγκαλιά

από ηλιοτρόπια

κρυμμένης λύπης.