[Ποιου θανάτου ιστορία ονειρεύτηκα] του Λεωνίδα Κακάρογλου

Ποιου θανάτου ιστορία ονειρεύτηκα

μπροστά πήγαινε η μουσική

και πίσω κόσμος ακολουθούσε.

Ένα σκούρο μπλε

νυχτωμένος καιρός.

Δεν γνώριζα κανέναν

μονάχα τη σιωπή που σάρκωσα

κι ύστερα

φύτρωσα.