[Απόψε σ΄ αποθύμησα πολύ]

Απόψε σ΄ αποθύμησα πολύ, έλα,

Στη γωνιά μας τη μικρή θα ‘μαι, και θα σε περιμένω

Στίχους για σένα εγώ θα γράφω απάνω στο κορμί σου

μόνο εσύ θα τους ακούς, μόνο εσύ θα τους καταλαβαίνεις

Κάθε δικό σου κύτταρο, ένας ολάκερος κόσμος είν’ για μένα

Και τα μάτια σου, αχ! αυτοί οι ατέλειωτοι ωκεανοί σου,

Πόσο ποθώ, για πάντα, μέσα τους να ναυαγήσω

Έλα απόψε, θα σε περιμένω,

Καντήλι είμαι μικρό και τελευμένο,

Μ' ένα σου χάδι, σπινθηροβολώ

και μένω μέχρι το επόμενο σου, αναμμένο