του Κώστα Τσιαχρή
Χωρίς κραυγές
γλώσσα με
γλώσσα
χωρίς
βήμα ψηλό
λέξη με λέξη
ας μην ακουστώ
ας μην αρχίσουν
πυροβολισμοί
ας ξέρουμε
μόνο εσείς κι
εγώ
ψιθυρίστε με
γνωρίζουν οι
νεκροί
γνωρίζουν οι
πέτρες
γνωρίζουν οι
σκόνες
εκεί ανήκω
ανάστημα μιας
λεπτομέρειας
χαμένης κάπου
κάποτε ή ποτέ
σα μήνυμα
σε λάθος πόρτα
εργάζεται ο
καιρός
και δίνει δύναμη
στο μεταξύ
χαλάει τον ήλιο
τρέφεται από
κάτι
στάχτες
αρμενίζει σε
φιλόξενα
τοπία της
πληγής
Ξέρει τη
γλώσσα τους
βρυχάται σιγουριά
Μην τον ακούτε
ψιθυρίστε με
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου